Oznaczenie pojazdu po wypadku uzależnione jest od tego, gdzie doszło do zdarzenia. Zgodnie z art. 50 ustawy prawo o ruchu drogowym, kierujący pojazdem jest obowiązany sygnalizować postój pojazdu silnikowego lub przyczepy z powodu uszkodzenia lub wypadku:
1) na autostradzie lub drodze ekspresowej – w każdym przypadku:
2) na pozostałych drogach twardych:
a) poza obszarem zabudowanym – w razie postoju na jezdni w miejscu, w którym jest to zabronione, a na poboczu, jeżeli pojazd nie jest widoczny z dostatecznej odległości,
b) na obszarze zabudowanym – w razie postoju na jezdni w miejscu, w którym zatrzymanie jest zabronione.
2. Postój pojazdu, o którym mowa w ust. 1, należy sygnalizować w sposób następujący:
1) na autostradzie lub drodze ekspresowej – przez:
a) włączenie świateł awaryjnych pojazdu, a jeżeli pojazd nie jest w nie wyposażony, należy włączyć światła pozycyjne,
b) umieszczenie ostrzegawczego trójkąta odblaskowego w odległości 100 m za pojazdem; trójkąt ten umieszcza się na jezdni lub poboczu, odpowiednio do miejsca unieruchomienia pojazdu;
2) na pozostałych drogach:
a) poza obszarem zabudowanym – przez umieszczenie w odległości 30-50 m za pojazdem ostrzegawczego trójkąta odblaskowego i włączenie świateł awaryjnych; w razie gdy pojazd nie jest wyposażony w światła awaryjne, należy włączyć światła pozycyjne,
b) na obszarze zabudowanym – przez włączenie świateł awaryjnych, a jeżeli pojazd nie jest w nie wyposażony, należy włączyć światła pozycyjne i umieścić ostrzegawczy trójkąt odblaskowy za pojazdem lub na nim, na wysokości nie większej niż 1 m.
3. Sygnalizowanie, o którym mowa w ust. 1 i 2, obowiązuje przez cały czas postoju pojazdu.
– udzielić niezbędnej pomocy ofiarom wypadku oraz wezwać pogotowie ratunkowe i Policję;
– nie podejmować czynności, które mogłyby utrudnić ustalenie przebiegu wypadku;
-pozostać na miejscu wypadku, a jeżeli wezwanie pogotowia lub Policji wymaga oddalenia się – niezwłocznie powrócić na to miejsce.
Jeżeli w wypadku nikt nie został zabity lub ranny, nie ma obowiązku wzywania policji. Jeżeli jednak sprawca wypadku nie poczuwa się do winy, albo podane przez niego podane dane budzą wątpliwości, warto to zrobić, bo notatka urzędowa stanowi dla ubezpieczyciela dowód, że określone zdarzenie rzeczywiście miało miejsce. Dobrze też upomnieć się, aby na pewno ujęci zostali w niej poszkodowani pasażerowie. Jeżeli na kierowcę zostanie nałożony mandat karny, a ten nie odmówi jego przyjęcia, kwestia odpowiedzialności zostaje szybko rozstrzygnięta.
Jeżeli w wypadku nie ma zabitego lub rannego samochód należy niezwłocznie usunąć z miejsca wypadku, aby nie powodował zagrożenia lub tamowania ruchu. W takiej sytuacji warto najpierw wykonać zdjęcie układu pojazdów, choćby przy użyciu telefonu komórkowego.
Nie oznacza to, że jeżeli osoby uczestniczące w wypadku mają mniej widoczne obrażenia nie można tego zrobić. Często szok pourazowy powoduje, że osoby uczestniczące w wypadku komunikacyjnym bagatelizują doznane obrażenia.
Jeżeli pojawiły się objawy takie jak zawroty głowy, nudności, utrata równowagi zachodzi wysokie ryzyko następstw o charakterze neurologicznym.
Nawet jeżeli pogotowie nie zostało wezwane należy niezwłocznie zgłosić się do szpitala lub lekarza pierwszego kontaktu jeżeli stwierdzi się jakiekolwiek niepokojące objawy i dolegliwości, które nie występowały przed wypadkiem.
W wymienionych sytuacjach poszkodowany otrzymuje świadczenia od Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego
Art. 98 ust. 1.ub. obow. Do zadań Funduszu należy zaspokajanie roszczeń z tytułu ubezpieczeń obowiązkowych, o których mowa w art. 4 pkt 1i 2, w granicach określonych na podstawie przepisów rozdziałów 2 i 3, za szkody powstałe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1. Na osobie, gdy szkoda została wyrządzona w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu mechanicznego lub kierującego pojazdem mechanicznym, a nie ustalono ich tożsamości;
2. w mieniu, w przypadku szkody, w której równocześnie u któregokolwiek uczestnika zdarzenia nastąpiła śmierć, naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, trwający dłużej niż 14 dni, a szkoda została wyrządzona w okolicznościach uzasadniających odpowiedzialność cywilną posiadacza pojazdu mechanicznego lub kierującego pojazdem mechanicznym, a nie ustalono ich tożsamości. W przypadku szkody w pojeździe mechanicznym świadczenie Funduszu podlega zmniejszeniu o kwotę stanowiącą równowartość 300 euro, ustalaną przy zastosowaniu kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski obowiązującego w dniu ustalenia odszkodowania;
3. w mieniu i na osobie, gdy:
– posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych,
– posiadacz zidentyfikowanego pojazdu mechanicznego, którego ruchem szkodę tę wyrządzono, zarejestrowanego za granicą na terytorium państwa, którego biuro narodowe jest sygnatariuszem Jednolitego Porozumienia między Biurami Narodowymi – Regulaminu Wewnętrznego, nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych, a pojazd mechaniczny był pozbawiony znaków rejestracyjnych, bądź znaki te nie były, w momencie zdarzenia, przydzielone temu pojazdowi przez właściwe władze,
– rolnik, osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie domowym lub osoba pracująca w jego gospodarstwie rolnym wyrządzili szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia, a rolnik nie był ubezpieczony obowiązkowym ubezpieczeniem OC rolników.
Szkodę można zgłosić, jeżeli roszczenia nie są przedawnione:
Art. 4421 § 1. k.c. Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.
§ 2. Jeżeli szkoda wynikła ze zbrodni lub występku, roszczenie o naprawienie szkody ulega przedawnieniu z upływem lat dwudziestu od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.
§ 3. W razie wyrządzenia szkody na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.
§ 4. Przedawnienie roszczeń osoby małoletniej o naprawienie szkody na osobie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem lat dwóch od uzyskania przez nią pełnoletności.
Roszczenia w każdym przypadku powinny być rzetelnie udokumentowane.
Art. 6 k.c. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.
Po otrzymaniu roszczeń ubezpieczyciel wszczyna tzw. postępowanie likwidacyjne:
Art. 16 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej Po otrzymaniu zawiadomienia o zajściu zdarzenia losowego objętego ochroną ubezpieczeniową, w terminie 7 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, zakład ubezpieczeń informuje o tym ubezpieczającego lub ubezpieczonego, jeżeli nie są oni osobami występującymi z tym zawiadomieniem, oraz podejmuje postępowanie dotyczące ustalenia stanu faktycznego zdarzenia, zasadności zgłoszonych roszczeń i wysokości świadczenia, a także informuje osobę występującą z roszczeniem pisemnie lub w inny sposób, na który osoba ta wyraziła zgodę, jakie dokumenty są potrzebne do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń lub wysokości świadczenia, jeżeli jest to niezbędne do dalszego prowadzenia postępowania.
Art. 14 ust. 1 ub.ob. Zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie.
Zazwyczaj jednak wypłata odszkodowanie trwa dłużej, a ubezpieczyciel w podstawowym terminie wypłaca jedynie tzw. kwotę bezsporną.
Art. 14 ust 2 ub.ob. W przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania.
Zachodniopomorskie Centrum Odszkodowań nie pobiera z góry żadnych opłat. Nasze honorarium ma charakter no win no fee. Oznacza to, że Klient płaci za usługę dopiero po uzyskaniu na jego rzecz odszkodowania. Dzięki temu nasza usługa dostępna jest nawet dla osób które po wypadku nie dysponują środkami na obsługę prawną.
Stanowi ono procentową wartość od uzyskanych świadczeń.
Co istotne, za wyegzekwowanie środków na leczenie, a także nieskapitalizowanych rent Zachodniopomorskie Centrum Odszkodowań nie pobiera żadnego wynagrodzenia.
Dzięki temu powierzając nam prowadzenie sprawy poszkodowany ma pełne środki niezbędne do podjęcia leczenia oraz egzystencji na godnym poziomie, a nasza usługa jest korzystniejsza.
Potrzebujesz pomocy?
Zgłoś sprawę!
535 926 926
